Związek Inwalidów Wojennych Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie, jedna z najstarszych polskich organizacji kombatanckich, powstał w sierpniu 1941 roku na terenie Szkocji. Celem Związku była ochrona interesów i praw inwalidów wojennych oraz organizacja pomocy dla nich, jak również dla ich wdów i sierot. Dla realizacji celów statutowych, związek był zorganizowany w czternaście kół terenowych w Wielkiej Brytanii, koła krajowe w Argentynie i Francji oraz swe delegatury w Niemczech i Włoszech.

Koło nr 7 w Coventry powstało w 1951 roku. „Celem Koła było skupienie w nim inwalidów wojennych na terenie Coventry i okolicy, niesienie pomocy prawnej i materialnej tym, którzy w służbie dla ojczyzny poświęcili swoje zdrowie, jak również wdowom i sierotom po inwalidach”. Inicjatorem i pierwszym prezesem był F. Paluchowski. Funkcję tę pełnił aż do swojej śmierci w 1955 roku. Po nim funkcję tę objął, na kolejne trzydzieści cztery lata Stanisław Hajkowski. Po jego śmierci w 1989 roku, z powodu niemożności skompletowania zarządu, Koło Inwalidów Wojennych PSZ przekształcono w Delegaturę Zarządu Głównego na Coventry, aby kontynuować działalność mającą na celu opiekę nad inwalidami i wdowami po nich. Pierwszym delegatem został Władysław Kułak, a po jego śmierci w 1990 roku Bolesław Krzesiński. Prowadzi Koło w Coventry do roku 1997, kiedy to Zarząd Główny poleca zaniechanie zbierania funduszy. Środki na pomoc miały być od tej chwili czerpane z majątku Związku Inwalidów Wojennych aż do rozwiązania związku, który był przewidziany za dziesięć lat. Tym samym przestały istnieć lokalne koła związku.

W chwili założenia Koło liczyło 38 członków. Fundusze zbierano podczas tzw. „miesiąca inwalidy”, organizując zbiórki przy kościele, zabawy taneczne i wieczorki towarzyskie z udziałem miejscowych zespołów artystycznych. Wysyłano też prośby o dotacje do firm angielskich i polskich. Proboszcz parafii corocznie przyjmował patronat nad „miesiącem inwalidy”, był także członkiem honorowym Komitetu, który z tej okazji został powoływany. Na członków honorowych proszono każdorazowo burmistrza miasta Coventry oraz posłów do parlamentu.